“Синџир ти беше на робја
дур не стана народ во листена гора
се’ дури со јадот од векови собран
не поведе бујно бунтовничко оро.
Се залула танец низ крвје и оган
и повик се зачу и грмеж во чад
те разнесе сегде бунтовничка нога по родниот кат.”

Денес навршуваат 83 години од Народното востание против фашистите во текот на Втората светска војна. Дали некогаш сте размислиле како би изгледало тоа народно востание во денешни услови?

Photo by Slavcho Malezanov on Unsplash

Ако 11 Октомври 1941 се случеше денес, на 11 Октомври 2024, би изгледал како модерна борба за слобода, но во контекст на современите предизвици и технологии.

Голем дел од партизаните би биле урбани активисти и дигитални борци, а фронтот на отпорот би бил виртуелен колку и физички. Окупаторските сили би биле претставени од напредни технолошки режими или корпорации кои ги злоупотребуваат ресурсите и слободите на населението.

Борбата би се водела не само со оружје, туку и преку интернет, хакери и подземни мрежи кои би го користеле интернетот за да ја мобилизираат јавноста, да шифрираат пораки и да изведуваат сајбер-напади.

Социјалните мрежи би станале оружје за организирање на протести и ширење на информации. Партизаните би користеле криптирани платформи за комуникација и координација на акции, избегнувајќи следење од страна на окупаторските сили.

Кампањи на TikTok, Twitter или Instagram би го подигале народното сознание за неправдата, мотивирајќи илјадници луѓе да се приклучат на отпорот.

Наместо стари пушки, модерните борци би имале дронови, 3D печатени оружја, и софистицирани уреди за комуникација.

Младите техничари и иноватори би развивале напредни системи за блокирање на комуникации на окупаторите, и би користеле “deepfake” технологии за дезинформации.

Борбата на Македонците би имала глобална поддршка. Хаштагови како #FreedomForMacedonia би станале глобално тренд, привлекувајќи внимание на медиумите и политичарите низ целиот свет. Меѓународните организации би се вклучиле преку санкции и дипломатски притисок врз окупаторите.

Македонската дијаспора низ светот би играла важна улога во финансирањето на отпорот и организирањето на глобални протести.

Во градовите, активисти би организирале герилски акции во форма на штрајкови, блокади на клучни патишта, саботирање на електрични мрежи или хакнување на медиумите. Овие акции би биле претставени во реално време преку live streams и подкасти.

Во руралните области, борците би се криеле во планините, користејќи ги истите стратегии како партизаните во 1941, но со модерни технологии за преживување и одбрана.

Окупаторите би одговориле со напредни дронови за следење, масовна цензура и затворање на интернетот во обид да ја замолчат побуната. Би имало напади врз активистите, но борбата за слобода би продолжила преку виртуелни мрежи.

11 Октомври 2024 година би бил симбол на дигитален и физички отпор, каде македонскиот народ повторно ќе се бори за својата слобода, овој пат со алатки на 21-от век.

“Ти беше врзан со дигитални синџири,
додека народот не се крена на мрежите,
со години тишина и неправда насобрана,
и не почна виртуелно бунтовничко оро!
Трендовите се ширеа низ екрани и код,
се слушна повик, постови низ чатовите –
бунтовнички чекори го преплавија сајбер просторот,
ширејќи го гласот низ секој агол на интернетот.”

Македонија вечна!