“Да се биде доктор е многу благородна професија, бара доста жртвување, психичка подготовка, цврсти нерви и добра ментална стабилност”-вели Тања Анѓушева, вработена во болницата “Жан Митрев” и професор на Факултетот за медицински науки при УГД.
Доцент доктор Анѓушева е кардиолог интензивист и специјалист по интерна медицина, ја работи и една од најхуманите професии што постојат:
“Како доктор работам долги години и можам да кажам дека да се биде доктор е најубаво чувство на светот. Секогаш кога спасувам нечиј живот како да се раѓам отпочеток. Секоја благодарност од моите пациенти за мене е најубавиот поклон кој може да го добие еден човек.”
Таа е многу посветена на своите студенти и вели дека нема пороблем да го пренесе своето знаење на студентите и дека нејзина цел е да произведе кадри подобри од неа кои ќе придонесат за македонското здравство:
“Предност е што сум професор на Универзитетот “Гоце Делчев”, што имам можност да работам со млади луѓе кои се спремни и желни за учење нови работи, кои сакаат да ги прифатат предизвиците на медицината, и што е најбитно, не сум од оние професори што не сакаат да го пренесат своето знаење на другите, напротив, сакам моите студенти во иднина да бидат подобри од мене и да придонесат за здравството во државата и да помагаат на сите луѓе.”
Добриот лекар учи цел живот, нема лекар што знае се’:
“Медицината е наука која се надоградува и се менува постојано. Секој доктор треба константно да ги следи промените и новите техники кои се појавуваат во медицината или во неговата фела. Никогаш не можеме да кажеме дека знаеме се’, бидејќи медицината се надоградува со голема брзина, не е можно да знаеме се’ во истиот момент, но можеме секојдневно да ја надоградуваме нашата професија и знаењето. Драго ми е што успеав сето мое знаење што го собирав од светот да го донесам во нашата држава.”
Љубовта кон медицината е клучна за да се занимавате со неа:
“За да работите како лекар треба навистина да бидете вљубени во медицината, бидејќи тоа не е нешто што може да се работи на сила. Бара многу внимание и одвоено време, бидејќи не треба да си доктор само 8 работни часа, туку доктор си 24/7 и нема слободно време, а без љубов кон професијата не може да се издржат ваквите притисоци.”