Јас сум Даница Среткоска и ова е Мојот Став за протестите во Белград: 

Во срцето на Белград, деновиве улиците се исполнети со гласови кои бараат правда, промени и подобра иднина. Студентите во Србија излегоа од амфитеатрите и ја напуштија теоријата, за да ја практикуваат моќта на своето демократско право – протестот. Тие покажаа дека младоста не е само период на учење, туку и време за дејствување.

Слушај ја целата колумна и со заклучен телефон:

Студентите се собраа со една цел–одговорност за несреќата во Нови Сад, да ги исправат неправдите што ги доживуваат, што ги чувствуваат како товар на својот грб. Нивните барања се јасни, а нивниот отпор, инспиративен. Тоа е потсетување дека младите, со својата енергија, визија и истрајност, отсекогаш биле клучни актери во големите општествени промени.

Но, додека ги гледаме српските студенти како храбро маршираат по улиците, не можеме да не се запрашаме: што е со македонските студенти? Дали тие би се охрабриле на ваков чекор?

Македонскиот контекст: Тишината која зборува

Но, што значи ова за нас во Македонија? Дали ги препознаваме сопствените реалности во нивната борба? И кај нас, младите секојдневно се соочуваат со разочарувања – од недостаток на перспективи и работа, до корупција и чувство дека нивниот глас не се слуша. Колку трагедии и неправди се случиле кај нас, без последователна одговорност? За колку изгубени животи крив е кабелот?

И да, ги забележуваме сопствените реалности во нивната борба, но, младинската реакција на овие проблеми често е пасивна, обвиена со тишина која зборува за нешто подлабоко – недоверба во системот, замор од промашени реформи и чувство дека нивниот глас не може да направи разлика.

Оваа тишина не значи дека македонските студенти не се свесни за своите проблеми. Напротив, тие се свесни, но истовремено обесхрабрени. Разликата е во тоа што кај нас често недостасува колективниот дух за промена. Протестите во Србија се лекција – не само како се бара правда, туку и како се изразува став. Тие покажуваат дека младите не треба да чекаат „подобри времиња,“ туку самите да ги создадат.

Моќта на студентите: Потенцијал што чека да биде ослободен

Српските студенти денес ни покажуваат дека храброста не се раѓа од совршени околности, туку од потребата за промена. Нивната моќ е во нивната колективност, решителност и верба дека нивниот глас може да се слушне, без оглед на сите пречки.

Македонските студенти го имаат истиот потенцијал. Тие се дел од генерација која знае како да го искористи знаењето, технологијата и глобалните примери за да го побара она што им припаѓа. Но, за да го направат првиот чекор, потребна е искра – момент кој ќе ја разбуди нивната верба во сопствената моќ.

Иднината на студентскиот активизам

Протестите во Србија треба да бидат инспирација, а не само тема за дискусија во академските кругови. Тие покажуваат дека студентите можат да бидат двигатели на промени, но само ако веруваат во својата колективна сила.

Македонските студенти имаат предизвик пред себе – дали ќе останат неми сведоци на неправдите, или ќе станат гласници на иднината? Одговорот лежи во нивната способност да се организираат, да се поврзат и да веруваат дека секоја голема промена започнува со мал, но храбар чекор.

Тие што се плашат да зборуваат, секогаш ќе молчат. Но, тие што веруваат во своите зборови, ќе ги претворат во дела. Време е македонските студенти да се запрашаат: во која група припаѓаат?