Многу од студентите, особено бруцошите се во дилема кога станува збор за пишување на семинарска работа. Затоа, Гоце.мк се погрижи да ги добие потребните информации за она како треба да изгледа една добра семинарска работа за добивање на максимум поени.
“Професорите се тие кои на студентите треба да им дадат првични информации за тоа, како технички, структурно и содржински треба да изгледа семинарскиот труд. Изборот на темата и пристапот кон неа, како и почитувањето на правилата за цитирање со цел да се избегне моментот да се создаде плагијат, се исто така во доменот на професионалните обврски на професорот. Студентите знаат да напишат добра семинарска работа само доколку добијат добри насоки од професорот и доколку нивната работа тековно се надгледува и коригира. Самите професори знаат дека, доколку само им го дадат насловот на темата, без соодветни насоки, студентот тешко се снаоѓа и прибегнува кон неприфатливи и погрешни решенија.”, вели Доц. д-р Ана Витанова-Риганчева, професор на Филолошкиот факултет на Универзитетот „Гоце Делчев“ во Штип.
Обично Универзитетите имаат прецизно изготвен правилник за она како треба да изгледа еден труд. Но, сепак кај семинарските работи поголем удел имаат преференците на професорот и неговите упатства. Според правилникот на Универзитетите “Гоце Делчев” и “Св. Кирил и Методиј”, семинарската работа треба да се состои од три дела :
Универзитетите се согласни во тоа дека литературата од која ги црпиме податоците и фактите е од круцијално значење.
“Честопати им кажувам на студентите дека најубавите извори за нивната тема се наоѓаат под текстот на посочената референца, долу во фуснотите. Најчесто како извори се користат: книги, стручни и научни публикации, трудови објавени во стручни и научни списанија (од домашни и странски автори), зборници од конференции, симпозиуми, научни собири и секако електронските извори и бази на податоци. Со новите алатки на студентите и истражувачите им се достапни и т.н. електронски банки на дисертации.”, вели Витанова-Риганчева.
“Семинарски труд којшто не ги задоволува техничко-структурните параметри: форма, обем, распоред на содржината, цитирање, фусноти, прилози, користена литература, претставува пример за непочитување на основните правила за пишување на истиот. Трудот којшто не содржи прецизен апстракт, солидно обработен главен текст и педантно изработена користена литература, не ги задоволува основните критериуми за изработка на семинарски труд. Непочитувањето на правописните правила на македонскиот литературен јазик е исто така е многу важен сегмент во изработката и студентите треба максимално да се трудат да не прават отстапки.”, вели Витанова-Риганчева.
Според Професорката, студентите често знаат да искористат и “препис” при што нивниот труд е всушност плагијат. Таа смета дека професорите лесно ги препознаваат ваквите трудови и повеќе ги ценат трудовите за кои студентите навистина се вложиле во процесот на истражување и креирање.
“Во семинарскиот труд доаѓа до израз зрелоста на студентот, неговата креативност, но и подготвеност суштински да навлезе во длабочината на темата што ја истражува. Основните критериуми за оценка на семинарскиот труд се изведени од застапеноста на следните сегменти: