Експертите велат дека иднината на вештачката интелигенција е неизвесна, но не би било лошо да се подготвиме за можноста за сингуларитет.

Анкетите на експерти за вештачка интелигенција, вклучително и ова објавено во Журналот за истражување на вештачка интелигенција во 2018 година, имаат тенденција да откријат дека значителен дел од истражувачи мислат дека има најмалку 50 проценти шанси некои луѓе денес да живеат за да видат сингуларитет на вештачката интелигенција. Некои тоа го очекуваат во следната деценија.

Photo by Possessed Photography on Unsplash

Моментот кога вештачката интелигенција ќе достигне интелигенција на човечко ниво или многу повисока ќе направи длабока промена во светот. Таквата софистицирана вештачка интелигенција може да создаде повеќе, сè понапредна вештачка интелигенција. Во тој момент може да стане тешко – ако не и невозможно – да се контролира.

Вештачката интелигенција го привлече вниманието на јавноста во 1997 година кога компјутерската програма наречена Deep Blue го победи Гари Каспаров, тогаш светски велемајстор во шах. Во поново време, технологијата веќе може да вози автомобили, да дијагностицира рак и да помага при операција.  Може дури и да преведува јазици и да ве трола на Твитер. И, се разбира, исто така им помага на многумина од нас да пребаруваат на интернет и да го мапираат нашиот пат до дома.

Зошто секој лифт има огледала?

Но, сите овие се примери за вештачка интелигенција, која е програмирана за одредена, но честопати неверојатно сложена задача. Програма што може да го победи ,,Go master’’ не може да вози автомобил, онаа која може да забележи тумор не може да преведува арапски на француски. Иако тесната вештачка интелигенција честопати е далеку подобра од луѓето во она што е го прави, таа не е подготвена за сè што луѓето можат да направат. За разлика од нас, тесната вештачка интелигенција не може да ја примени својата интелигенција на кој било проблем или цел.

Што значи општа вештачка интелигенција?

Во меѓувреме, вештачката општа интелигенција (AGI) може да примени општ сет на знаења и вештини за различни задачи. Иако во моментов не постои, AGI повеќе нема да зависи од човечки дизајнирани алгоритми за да донесува одлуки или да извршува задачи. Во иднина, AGI би можел хипотетички да изгради уште попаметни AGI, одново и одново. И бидејќи компјутерите можат да еволуираат многу побрзо од луѓето, ова може брзо да резултира со она што понекогаш се нарекува „супер – интелигенција“ – вештачка интелигенција која е далеку посупериорна од човечкиот ум. Може да се прилагоди на конкретни ситуации и да учи како функционираат нештата. Тоа е она што експертите го мислат кога зборуваат за сингуларитетот на вештачката интелигенција. Но, во овој момент, веројатно не сме ни блиску.

Штетни ли се новите цигари кои не согоруваат од топлина?

Кога можеме да очекуваме сингуларитет, односно вештачка интелигенција како продолжение на човечката интелигенција?

Во неодамнешниот блог пост, научникот и претприемач Родни Брукс рече дека мисли дека полето на вештачката интелигенција е веројатно „неколку стотици години“ помалку напредно отколку што мислат повеќето луѓе. „Сè уште сме назад во земјата флогистон, сè уште не сме ги сфатиле елементите“, напиша тој.

Исто така, важно е да се забележи дека сè уште не сме ни сфатиле колку прецизно функционира човечкиот ум, вели Шејн Сандерсон, инженер по роботика и научен соработник во Институтот за човечки иднини во Торонто.

Да се штеди или да се инвестира?

„Ние разбираме толку малку за човечката психологија и невронаука за да започнеме со тоа. Малку е да се каже дека сме само 10 години подалеку од изградба на интелигенција слична на човекот“, вели тој. „Не мислам дека имаме 10 години далеку од разбирање на нашата сопствена интелигенција, а камоли да ја реплицираме“.

И покрај недостатокот на консензус на оваа тема, многу научници, вклучително и покојниот Стивен Хокинг, предупредија на нејзините потенцијални опасности. Ако и кога вештачката интелигенција достигне точка каде што може постојано да се подобрува, судбината на нашиот вид би можела да зависи од дејствијата на оваа супер – интелигентна машина, предупредува Ник Бостром, филозоф од Универзитетот во Оксфорд, во својата книга ,,Superintelligence: Paths, Dangers, Strategies’’.