23 Октомври е ден што ги обединува Македонците околу заедничка историска визија и борба за слобода. Овој датум е симбол на непокорот, на стремежот за самостојност и на желбата за создавање на независна македонска држава. Формирањето на Внатрешната македонска револуционерна организација (ВМРО) на овој ден во 1893 година во Солун е настан што го означува почетокот на организираната борба за национална самостојност, но и ново поглавје во историјата на Балканот. Но, што претставува овој ден денес? Каква е неговата актуелна симболика и како тој ја обликува свеста на македонскиот народ?

ppl

На 23 октомври 1893 година, група млади луѓе (Христо Татарчев, Даме Груев, Петар Поп Арсов, Антон Димитров, Христо Батанджиев и Иван Хаџиниколов), решиле да го отпочнат патот на револуционерна борба за ослободување на Македонија од османлиското владеење. Идејата за создавање организација која ќе се бори за автономија на Македонија била револуционерна во секој поглед. Организацијата не била само реакција на османлиската тиранија, туку и на агресивните политики на соседните држави кои имале територијални претензии кон Македонија.

Политиките на ВМРО биле јасни: автономија како прв чекор кон национална слобода. Оваа борба ги спои Македонците околу идејата дека само преку организирана револуционерна акција може да се постигне целта. Идејата за „Македонија на Македонците“ станува клучен концепт кој ќе ги води сите следни генерации револуционери.

Денот на македонската револуционерна борба-23 Октомври, не е само одбележување на историски настан, туку и меморијал за идеалите кои ја воделе ВМРО. Борбата за слободата, правдата и независността се суштината на оваа симболика. Но, овој ден исто така претставува и потсетник за жртвите кои паднаа во текот на долгата борба, за хероите кои го посветиле својот живот за националната кауза, и за трагичната судбина на Илинденците, кои, иако поразени во Илинденското востание, ја положија основата за понатамошните борби.

23 Октомври ја симболизира решителноста на македонскиот народ да се спротивстави на окупаторите и да ја зачува својата културна и национална самобитност. Тоа е ден кога се слави отпорот и се признава значењето на колективниот напор за слобода.

Во денешниот контекст, 23 Октомври сè уште има длабока емоционална и историска тежина, но прашањето е како овој ден го перципираат новите генерации. За многумина, овој ден е празник што треба да се одбележи со патриотски говори и свечености, но неговото вистинско значење мора да биде многу подлабоко. 23 Октомври треба да биде одраз за нашата сегашност и иднина.

Во време на глобализација и модернизација, македонското општество се соочува со нови предизвици кои бараат исто толку решителност и заедништво како што ги бараше борбата за автономија во 19 век. Младите генерации мора да го разберат 23 Октомври не само како дел од историјата, туку и како инспирација за да ги продолжат идеалите на нивните предци — слободољубивост, независност и гордост за својата земја.

23 Октомври не е само датум. Тој е симбол на борбата, жртвата и надежта. Овој ден не’ потсетува на тоа колку е важна националната свест и колку е клучно да ја чуваме и развиваме нашата слобода. Истовремено, 23 Октомври треба да биде ден кога ја преиспитуваме нашата одговорност кон татковината и иднината на Македонија. Во време на политички и општествени промени, треба да се запрашаме: дали ги следиме идеалите за кои се бореа нашите револуционери и како ние, како народ, ќе ја водиме нашата земја кон подобра иднина?

Овој датум е светилник на македонската историја, но и компас што треба да нè води кон подобро општество-општество на критички свесни, активни и одговорни граѓани.